Νέα αποκτήματα για τη Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας έργα της κ. Σιμόνης Τραψιώνη
Την τελευταία περίοδο η Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας/ΔΟΠΑΚ (Δ.Π.Κ.) αποδέχθηκε μια καινούρια δωρεά, με έργα της κυρίας Σιμόνης Τραψιώνη, ενισχύοντας το εικαστικό δυναμικό της με σύγχρονα έργα.
Η κ. Σιμόνη Τραψιώνη είναι ελληνοκύπρια καλλιτέχνιδα, που ζει και εργάζεται από το 1998 στις Η.Π.Α.. Σπούδασε ζωγραφική στην Ελλάδα, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης (στα εργαστήρια των Β. Δημητρέα και Δ. Κοντού, 1987-1992) και στις Η.Π.Α., στο Savannah College of Art and Design (MFA, παλαιές τεχνικές και κινέζικη ζωγραφική, 2000-2003). Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1995-1998) και στο Savannah College of Art and Design (2005-2014). Ασχολείται με τη ζωγραφική και το design. Έχει παρουσιάσει έργα της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στις Η.Π.Α. και αλλού. Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και του Επιμελητηρίου Καλών Τεχνών Κύπρου.
Η ζωγράφος επέλεξε για τη Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας οκτώ έργα της, τα οποία προέρχονται από δουλειά της περιόδου 1994-1998 και διαπραγματεύεται, κυρίως, νεκρές φύσεις. Νοτισμένες μισόκλειστες ομπρέλες, φρούτα, πορσελάνινα ή γυάλινα δοχεία, ένα παλιό τραπέζι, ένα μικρό μπουκέτο λουλούδια κ.ά.. Αντικείμενα από ένα παλιό μπαούλο, που ανασύρονται από τη λήθη και ξαναζούν. Μοτίβα, σκιές και ανακλάσεις, όλα σε ένα ενιαίο σύνολο. Στάση ηρεμίας, αλλά και συγκαλυμμένη ενέργεια, που απορρέει από τη χρήση τους (κίνηση, ένταση, ανάπαυλα μετά τη χρήση κ.λπ.) και βαραίνει τη σύνθεση. Εντάσσονται σε έναν χώρο, που αποδίδεται με ελάχιστα ή και καθόλου συμπληρωματικά πραγματολογικά στοιχεία η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ωστόσο, φορτίζεται ιδιαίτερα από την παρουσία αυτών των αντικειμένων. Δεν είναι τόσο τα χρηστικά αντικείμενα που περιγράφονται, όσο, κυρίως, οι αναμνήσεις, που ανακαλούνται μέσα από αυτά. Η μνημονική διεργασία και το σχετικό συναισθηματικό φορτίο από τα εκάστοτε βιώματα συνιστούν το θεματολογικό επίκεντρο της καλλιτέχνιδας.
Σχέδιο λιτό, κάποιες στιγμές και νευρικό, που ολοκληρώνεται και ηρεμεί με την προσθήκη χρώματος. Υδατογραφίες με τη διαφάνεια και τη ρευστότητα, βασικά δομικά εργαλεία και, ταυτόχρονα, στοιχεία εκφραστικότητας, που αποδίδουν τις αέρινες μνημονικές εγγραφές. Αδρά αναμεμειγμένα χρώματα πάνω στην εμφανή φέρουσα επιφάνεια. Συμπύκνωση και αφαιρετικότητα. Αναπαράσταση και ατμοσφαιρικότητα. Αυθορμητισμός και αυτοματισμός. Εμφανής χειρονομιακή διαπραγμάτευση και επιμέλεια. Τα αντικείμενα της καθημερινότητας ως τεκμήρια προϋπάρχουσας ζωής και δράσης. Ένα ιδιότυπο αρχείο συγκινήσεων.
Μετά από αυτή την ευγενική και ουσιαστική χειρονομία της κ. Σιμόνης Τραψιώνη, η Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας εξέφρασε τις ευχαριστίες της προς τη δωρήτρια καλλιτέχνιδα για τη γενναιοδωρία της, καθώς και ευχαριστίες προς τον Καρδιτσιώτη Ζωγράφο κ. Γιάννη Αντωνόπουλο για την πολύτιμη μεσολάβησή του.