ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ
Τρίτη | 11 Φεβρουαρίου 2025
Κοινωνία Πειραιάς Τοπική Αυτοδιοίκηση

Πλήθος κόσμου στην ετήσια εκδήλωση του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων του Δήμου Πειραιά

Με τις ευχές για ένα δημιουργικό και χαρούμενο 2025, όπου ο καθένας θα επιτύχει τους στόχους του, έκοψαν την Πρωτοχρονιάτικη πίτα τους τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Δήμου Πειραιά, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.
Κοινωνία Πειραιάς Τοπική Αυτοδιοίκηση

Πλήθος κόσμου στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Γραφείου Εθελοντισμού του Δήμου Πειραιά

Στην επιθυμία της Δημοτικής Αρχής να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τον εθελοντισμό και στη βεβαιότητά του ότι τα επόμενα χρόνια ο Δήμος Πειραιά θα είναι υπερήφανος για την ανάπτυξη του εθελοντικού κινήματος στην πόλη, αναφέρθηκε ο Δήμαρχος Πειραιά, κ. Γιάννης Μώραλης, κατά τον χαιρετισμό του, στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Γραφείου Εθελοντισμού του δήμου.
Αττική Κοινωνία Τοπική Αυτοδιοίκηση Υγεία

Ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα μαστογραφιών μηνός Ιανουαρίου στα Κ.Ε.Π. Υγείας

Οι Δήμοι Παλλήνης και Αιγάλεω, στο πλαίσιο εφαρμογής προγραμμάτων προληπτικής ιατρικής, σε συνεργασία με το Εθνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων-Προαγωγής Υγείας (Ε.Δ.Δ.Υ.Π.Π.Υ.), μέσα από τη Δομή των Κ.Ε.Π. Υγείας και σε συνεργασία με τον Σύλλογο Φίλων του Ογκολογικού Νοσοκομείου «Άγιοι Ανάργυροι», διοργάνωσαν δωρεάν Μαστογραφίες, με σκοπό την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.

Κόπηκε η Πρωτοχρονιάτικη πίτα για εργαζομένους και αιρετούς του Δήμου Γρεβενών

Με την ευλογία της τοπικής Εκκλησίας, ανταλλαγή ευχών και με αναφορά στους βασικούς στόχους για το 2025, έγινε η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας των εργαζομένων του Δήμου Γρεβενών, το μεσημέρι της Πέμπτης 30 Ιανουαρίου 2025.

Στην κοπή βασιλόπιτας του Κ.Δ.Α.Π.-ΜεΑ του Δήμου Κιλκίς ο Δήμαρχος κ. Δημήτρης Κυριακίδης

Τη βασιλόπιτά του έκοψε το Κ.Δ.Α.Π.-ΜεΑ του Δήμου Κιλκίς, με προσκεκλημένο στην εκδήλωση τον Δήμαρχο Κιλκίς, κ. Δημήτρη Κυριακίδη, ο οποίος, μαζί με τον Αντιδήμαρχο Παιδικής Μέριμνας κ. Δημήτρη Θεοδωρίδη και τον εντεταλμένο δημοτικό σύμβουλο για θέματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης ατόμων με αναπηρία κ. Νικόλαο Αβραμίδη, αντάλλαξαν ευχές για τη νέα χρονιά με το εκπαιδευτικό προσωπικό, τα παιδιά του Κέντρου και τους γονείς τους.
Βόρειο Αιγαίο Κοινωνία

Την κοπή της πίτας της γιόρτασε η «Αδελφότητα Κρητών Λέσβου»

Η Πρόεδρος του Συλλόγου ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους, τους ευχήθηκε καλή χρονιά...
Κοινωνία Κρήτη Τοπική Αυτοδιοίκηση

Κόπηκε η Πρωτοχρονιάτικη πίτα των εργαζόμενων του Δήμου Χανίων

Έπειτα από πρόσκληση του Δημάρχου Χανίων, κ. Παναγιώτη Σημανδηράκη, οι εργαζόμενοι, αλλά...
Ελληνική Οικονομία Κοινωνία Πελοπόννησος Τοπική Αυτοδιοίκηση

Συμμετοχή του Δήμου Κορινθίων στη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού World Travel Market (WTM) 2024 και τουριστική προώθησή του

Τον Δήμο Κορινθίων εκπροσώπησε η Αντιδήμαρχος Παιδείας και Τουρισμού, κ. Δήμητρα Τσουλουχά,...

1η συνεδρίαση του Συμβουλίου Δημοτικής Κοινότητας Χαλκιδέων, όπου, παρουσία της Δημάρχου κ. Έλενας Βάκα, έκοψε την Πρωτοχρονιάτικη πίτα του

Τη Βασιλόπιτα έκοψε η Δήμαρχος Χαλκιδέων, κ. Έλενα Βάκα, μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας, κ. Κυριάκο Παλιβάκη, οι οποίοι ευχήθηκαν καλή και δημιουργική χρονιά σε όλες και όλους, με τη Δήμαρχο να παίρνει τον λόγο, δίνοντας συγχαρητήρια σε όλους τους Συμβούλους της...
Βόρειος Τομέας Περιβάλλον Τοπική Αυτοδιοίκηση

Συνεχίζεται εντατικά η περισυλλογή εγκαταλελειμμένων οχημάτων στον Δήμο Βριλησσίων

Από τις αρχές Ιανουαρίου 2024 μέχρι σήμερα έχουν περισυλλεγεί με την προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία συνολικά 34 οχήματα. Πρόκειται για οχήματα, τα οποία οι ιδιοκτήτες τους για μεγάλο χρονικό διάστημα είχαν αφήσει σε δρόμους, αλλά και κοινόχρηστους χώρους της πόλης.Με την απομάκρυνση των εγκαταλελειμμένων οχημάτων από τα Βριλήσσια αποτρέπεται η δημιουργία εστιών μόλυνσης στις γειτονιές. Η περισυλλογή τους απελευθερώνει Δημόσιο Χώρο, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτόν στη βελτίωση της εικόνας της πόλης και στην εύρυθμη λειτουργία της. Τα οχήματα, που περισυλλέγονται, οδηγούνται στην ανακύκλωση, με αποτέλεσμα να ανακτάται το...
Βόρειος Τομέας Κοινωνία Τοπική Αυτοδιοίκηση

Ένας χρόνος Μανούρης, ένας χρόνος μία από τα ίδια για τη Νέα Ιωνία Αττικής – Τι προτείνει η παράταξη «Εκτός Σχεδίου-Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση»

Το απόγευμα του Σαββάτου 25 Ιανουαρίου 2025, στο Δημοτικό Συνεδριακό Κέντρο Νέας Ιωνίας Αττικής, η δημοτική παράταξη: «Εκτός Σχεδίου-Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση», διοργάνωσε μια ενδιαφέρουσα συνέλευση-εκδήλωση για την επόμενη ημέρα της πόλης που προετοιμάζεται για τους Ιωνιώτες και τις Ιωνιώτισσες χωρίς εκείνους, και με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου, από την ημέρα που ανέλαβε την τύχη της πόλης η Διοίκηση του κ. Παναγιώτη Μανούρη, παρουσιάστηκε ένας ρεαλιστικός απολογισμός των πεπραγμένων της Δημοτικής Αρχής, ο οποίος αντί θετικού πρόσημου έχει να επιδείξει: Αύξηση τελών, αποκλεισμούς παιδιών από βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς, σωρεία απευθείας αναθέσεων, εκχώρηση τομέων δημοτικών υπηρεσιών σε ιδιώτες, απειροελάχιστες προσλήψεις, ανεπάρκεια σχολικών κτηρίων και πολλά ακόμη, δίνοντας ξεκάθαρα το αντιλαϊκό στίγμα της νέας Διοίκησης.

Ρεπορτάζ-Φωτογραφίες-Βίντεο: Παναγιώτα Σούγια
Η συνέλευση-εκδήλωση ξεκίνησε με την τοποθέτηση του επικεφαλής της δημοτικής παράταξης: «Εκτός Σχεδίου-Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση», κ. Παναγιώτη Κουτσού, ο οποίος αναλυτικά ανάφερε πως: «Έχοντας ήδη κλείσει έναν χρόνο από τότε που ανέλαβε η νέα Δημοτική Αρχή, αποφασίσαμε ως ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ να διοργανώσουμε αυτή την εκδήλωση-ανοικτή συνέλευση. Και τη λέμε συνέλευση, γιατί όπως το συζητήσαμε και στα μαζέματα, που κάνουμε σαν κίνηση, θέλουμε να ακούσουμε και τον κόσμο, να αλληλοεπιδράσουμε και να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους να αναπτύξουμε όλοι μαζί την παρέμβασή μας για αυτά που μας απασχολούν, τις διεκδικήσεις μας για αυτά που έχουμε ανάγκη, τους αγώνες μας για αυτά που μας ανήκουν.
Αρχικά, όμως, θα ήθελα να αναφερθώ στο τι έχει γίνει σε αυτόν τον έναν χρόνο της νέας Δημοτικής Αρχής.

  • Ποιο είναι, λοιπόν, το «έργο», που βλέπουμε στον έναν χρόνο «Δημιουργίας-Αλληλεγγύης».
  • Τι έχει γίνει με τα μεγάλα, χρόνια θέματα του Δήμου, αλλά και με τα θέματα καθημερινότητας, όπως συνηθίζουμε να τα αποκαλούμε.
  • Και γιατί, τελικά, δεν έρχεται αυτό το «άλμα ανάπτυξης», που έταζε η παράταξη Μανούρη, το οποίο δεν διαφέρει σε τίποτε από το αντίστοιχο που είχαν τάξει και οι προκάτοχοί του και το οποίο, δυστυχώς, δεν έγινε ποτέ.

Από τη μεριά μου, λοιπόν, θα είμαι σύντομος, προσπαθώντας να βάλω περισσότερο κάποια παραδείγματα και να θέσω κάποια από τα θέματα, που θεωρώ ότι απασχολούν τους κατοίκους και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μας. Κάποια θέματα, που κατά καιρούς έχουμε προσπαθήσει σαν ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ να αναδείξουμε.

  1. Βρεφονηπιακοί Σταθμοί
    Για άλλη μία χρονιά πάνω από 100 παιδιά μείνανε εκτός Δημοτικών Βρεφονηπιακών Σταθμών. Φανταστείτε να μην είχε εφαρμοστεί η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή πόσα παιδιά θα ήταν εκτός σταθμών.
    Παράλληλα, στη Καλογρέζα και στην Αλσούπολη δεν υπάρχει καν Σταθμός, με αποτέλεσμα οι γονείς από τις περιοχές αυτές να πρέπει να μεταφέρουν καθημερινά τα παιδιά τους σε Σταθμούς μακριά από τα σπίτια τους.
  2. Δημοτικό Ωδείο
    Από το 2011, που λειτουργεί το Ωδείο, η ίδια ιστορία. Το Ωδείο λειτουργεί με το απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων με αντίτιμο. Εργαζόμενοι σε καθεστώς ομηρίας, που πληρώνονται με βάση τα δίδακτρα, που εισπράττει το Ωδείο, εργαζόμενοι που κάθε καλοκαίρι απολύονται για να επαναπροσληφθούν ξανά κάποια στιγμή την επόμενη χρονιά. Και λέω κάποια στιγμή γιατί ,δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι τις τελευταίες βδομάδες. Μέχρι τις αρχές του χρόνου οι καθηγητές του Ωδείου δουλεύαν στο Ωδείο χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία πρόσληψής τους. Κάτι που, δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει.
  3. Κοινωνική Πολιτική
    Στην πράξη, η κοινωνική πολιτική του Δήμου συνεχίζει να είναι ανύπαρκτη εξαιτίας της τεράστιας υποστελέχωσης της υπηρεσίας. Για να κρύψει ο Δήμος, λοιπόν, αυτή την έλλειψη βλέπουμε συμπράξεις με Μη Κερδοσκοπικές Εταιρίες, όπως στην περίπτωση της εταιρίας ΣΚΕΠΗ, όπου ο Δήμαρχος εγκαινίασε τα γραφεία της εταιρείας (όχι κάποια δημοτική δομή), η οποία για τον χρόνο που έχει εξασφαλίσει την όποια χρηματοδότηση (γιατί έτσι δουλεύουν αυτά) θα προσφέρει όντως κάποιες υπηρεσίες.
    Μετά τι; Οι ανάγκες μας είναι παροδικές και ανάλογα με τα προγράμματα; Και γιατί, τελικά, οι όποιες χρηματοδοτήσεις δίνονται σε αυτές τις εταιρείες και όχι κατευθείαν στους Δήμους, ώστε αυτοί με τη σειρά τους να μπορούν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τα προγράμματα, που θεωρούν απαραίτητα για τους κατοίκους;
  4. Τα σχολεία και την κατάσταση τους από άποψη υποδομών
    Δυστυχώς, και σε αυτό το κομμάτι δεν άλλαξε κάτι. Ο Δήμος, εξαιτίας της έλλειψης πόρων και της υποχρηματοδότησης, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες των σχολείων, που στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι παλιά, ασυντήρητα και με συνεχή προβλήματα. Για αυτό συχνά ακούμε για βλάβες στις εγκαταστάσεις ή ακόμη και πτώση σοβάδων, που βάζουν σε κίνδυνο παιδιά και εκπαιδευτικούς.
    Για να μην αναφερθούμε και στους ελέγχους στατικής επάρκειας, που θα έπρεπε να γίνουν σε αυτά και που δεν φαίνεται να προχωρούν.
  5. Απαλλοτριώσεις για σχολεία και πάρκα
    Έχει χρόνια να γίνει κάποια απαλλοτρίωση και από ότι φαίνεται ούτε άμεσα θα δούμε να ολοκληρώνεται κάποια.
    Παράλληλα, υπάρχει και ο κίνδυνος χώροι. που αυτοί τη στιγμή είναι δεσμευμένοι από τον Δήμο, σύντομα να χαθούν.
    Παράδειγμα η ΕΡΙΟΤΕΚ, που κινδυνεύει να χαθεί, αλλά ακόμη και αν δεν χαθεί, δεν φαίνεται να υπάρχει από τη Δημοτική Αρχή κανένα σχέδιο για το πώς μπορεί να περάσει, επιτέλους, στα χέρια του Δήμου, για τις ανάγκες των κατοίκων.
    Και ο λόγος είναι απλός. Χρήματα το κράτος δεν δίνει, προτιμά π.χ. να τα δίνει στη Μητρόπολη για να φτιάχνει το δικό της ιδιωτικό έργο στον Περισσό, ενώ και το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει είναι κομμένο και ραμμένο, έτσι ώστε να εξυπηρετεί τα ιδιωτικά συμφέροντα και όχι της ανάγκες των κατοίκων.
  6. Τραπεζοκαθίσματα εναντίων πλατειών
    Κατά την περίοδο της πανδημίας είχε δοθεί η άδεια στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος να καταλαμβάνουν διπλάσιο χώρο σε πεζόδρομους και πλατείες.
    Ενώ, λοιπόν, το μέτρο αυτό εδώ και δύο χρόνια έχει σταματήσει να υφίσταται, δυστυχώς, έχουμε το κλασικό: «Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού», και, φυσικά, και σε αυτό η νυν Δημοτική Αρχή ακολουθεί τα χνάρια της προηγούμενης.
  7. Μετανάστες
    Επίσης ένα θέμα, που έχουμε μία από τα ίδια, και ούτε και βλέπουμε κάποια πρόθεση κάτι να αλλάξει. Στον Δήμο δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τους χιλιάδες ανθρώπους, που ζούνε δίπλα μας, για ομαλή ένταξη, εκμάθηση ελληνικών, για ζωή με χαρτιά και δικαιώματα.
    Δεν υφίσταται ούτε το θεσμοθετημένο Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών, που θα έπρεπε να υπάρχει και να λειτουργεί στον Δήμο.
  8. Πεζοδρόμια
    Θα διαβάσω τμήμα της πρόσφατης επιστολής του Δημάρχου προς τους υπουργούς Εσωτερικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, την Κ.Ε.Δ.Ε. και την Π.Ε.Δ.Α.:
    «Οι Δήμαρχοι και οι αιρετοί δεν μπορεί να σέρνονται στα δικαστήρια, επειδή διαχειρίζονται τη μιζέρια μιας κατ’ ευφημισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αρμοδιότητες μεν, αλλά ελάχιστους πόρους δε.». Και συνεχίζει: «Σήμερα, στο 50% του δικτύου πεζοδρομίων της πόλης μας είναι επιεικώς απαράδεκτη, ενώ, σχεδόν, κανένα ευρωπαϊκό ή εθνικό πρόγραμμα δεν διασφαλίζει χρηματοδότηση για παρεμβάσεις και δεν γίνεται το κόστος να μετακυλίεται στους πολίτες μιας λαϊκής συνοικίας με χαμηλά εισοδήματα.».
    Δυστυχώς, αυτή ήταν και είναι η κατάσταση. Μπορεί προεκλογικά να λέμε πολλά και να τάζουμε ακόμη περισσότερα, αλλά όταν έρθει η ώρα να τα αντιμετωπίσουμε πάντα θα πέφτουμε πάνω στον τοίχο, που λέγεται «πραγματικότητα».
  9. Αδέσποτα ζώα συντροφιάς
    Στο ίδιο έργο θεατές και σε αυτό το κομμάτι. Φιέστες, φωτογραφίες και Δελτία Τύπου, χωρίς, όμως, καμία ουσία, αφού στην πράξη δεν τρέχει κανένα απολύτως πρόγραμμα προστασίας, περίθαλψης και στείρωσης των αδέσποτων.
  10. Ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών
    Εδώ μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κάτι διαφορετικό, προς το χειρότερο, όμως, αφού η Δημοτική Αρχή έχει αποφασίσει και συμμετέχει σε μία ανώνυμη εταιρεία και συγκεκριμένα την εταιρεία ΕΥΔΗΜΟΣ.
    Ουσιαστικά, μιλάμε για μία εταιρεία, που θα μπορεί να διαχειρίζεται και να υλοποιεί από καθημερινές λειτουργίες των Ο.Τ.Α., όπως π.χ. τον καθαρισμό των πλατειών, μέχρι και ολόκληρα έργα. Μόνο που αυτό δεν θα γίνεται με το ανθρώπινο δυναμικό του Δήμου, αλλά δίνοντας σε ιδιώτες να εκτελέσουν την αντίστοιχη λειτουργία, ιδιωτικοποιώντας στην ουσία την υπηρεσία.

ιδιωτικοποιώντας στην ουσία την υπηρεσία.
Στην πράξη, λοιπόν, αν θα θέλουμε να βάλουμε έναν τίτλο στην Δημοτική Αρχή, θα λέγαμε ότι είναι Δημοτική Αρχή του «Θεαθήναι» και του «Δελτίου Τύπου». Μία Δημοτική Αρχή, που, προφανώς, δεν μπορεί να ξεφύγει από τις πολιτικές κατευθύνσεις που υπάρχουν (και θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω γιατί) και που προσπαθεί είτε σε κάποια θέματα να προβάλει μία ωραιοποιημένη εικόνα του ότι κάτι κάνει (βλ. την περίπτωση με την Α.Μ.Κ.Ε. ΣΚΕΠΗ), είτε να αναμασάει συνεχώς την καραμέλα ότι «φταίνε οι προηγούμενοι», «και τι να κάνουμε εμείς», λες και δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι τώρα, λες και δεν ξέρανε τι είναι ο Δήμος και τα προβλήματα των κατοίκων πριν αναλάβουνε (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εξελίξεις στο θέμα με την ΕΡΙΟΤΕΚ).
Αν δούμε, λοιπόν, τα παραπάνω παραδείγματα και άλλα πολλά, που μπορεί να προστεθούν στην πορεία της συζήτησής μας, θα βγάλουμε το συμπέρασμα ότι τα πράγματα, μάλλον, πάνε προς το χειρότερο, σε σχέση με τις ανάγκες μας ως κάτοικοι.
Γιατί όμως. Είναι θέμα προσώπων, προθέσεων, ικανότητας, συγκυρίας ή μήπως είναι αποτέλεσμα του πλαισίου κάτω από το οποίο λειτουργούν οι Δήμοι;
Εμείς απαντάμε ότι είναι θέμα πλαισίου. Η λειτουργία του Δήμου καθορίζεται από ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο, που έχει διαμορφωθεί με μια σειρά νομοθετικές αλλαγές τα τελευταία αρκετά χρόνια, από όλες τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει, ώστε οι πολιτική, που θα εφαρμόσουν οι Δήμοι, να υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της Ε.Ε..
Για αυτό και λέμε ότι οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, το τοπικό Κράτος ή η τοπική Διοίκηση (όπως και να αποφασίσεις να το πεις η ουσία έχει σημασία), ΔΕΝ αποτελούν κάποιο είδος Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ΔΕΝ είναι κάτι αποκομμένο από το κεντρικό κράτος και γι’ αυτό ΔΕΝ μπορούμε να έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο τους.
Οι δήμοι και περιφέρειες είναι ιμάντες του κρατικού μηχανισμού για την επιβολή των αντιλαϊκών πολιτικών της Ε.Ε. και του αστικού πολιτικού συστήματος προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Χωρίς, προφανώς, να λέμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει μία καλύτερη διαχείριση, η οποία σε κάποια επιμέρους θέματα να έχει θετικό αντίκτυπο στις ζωές των κατοίκων, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια και να σπέρνουμε αυταπάτες ότι χωρίς ρήξη και ανατροπή με το συγκεκριμένο πλαίσιο μπορούμε να δούμε ουσιαστικές αλλαγές και νίκες, ότι μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα δούμε να μπαίνουν πραγματικά οι ανάγκες των κατοίκων και του κόσμου της εργασίας μπροστά.
Γιατί όλα τα παραδείγματα, που αναφέραμε παραπάνω, και άλλα που μπορεί να μπούνε στη συνέχεια της συζήτησης, στην ουσία τους οφείλονται σε τρία βασικά θέματα:

  1. Την υποχρηματοδότηση των Δήμων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν τα χρήματα για να καλυφθούν βασικές λειτουργίες του Δήμου.
  2. Την υποστελέχωση των Δήμων, που έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί ο Δήμος να έχει το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό για να υλοποιήσει δράσεις και προγράμματα και να τρέξει διαδικασίες, ώστε να ικανοποιήσει πραγματικές κοινωνικές ανάγκες. Και
  3. Το Νομοθετικό Πλαίσιο, με το οποίο λειτουργούν οι Δήμοι, που έρχεται να βάλει πολύ συγκεκριμένα όρια του τι μπορεί να γίνει, σύμφωνα με αυτό που το κεντρικό κράτος έχει ορίσει ως ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ, ώστε να εξασφαλίζει τον πυρήνα της πολιτικής που εφαρμόζεται, ότι τίποτε δεν θα ξεφύγει από αυτές τις κατευθύνσεις.

Για αυτό εμείς λέμε ότι χρειαζόμαστε κάτι άλλο, δεν μας αρκεί μία καλύτερη διαχείριση. Μέσα στο υπάρχον πλαίσιο δεν υπάρχει κάποιος διαχειριστικός δρόμος για την ικανοποίηση των αναγκών μας.
Και για αυτό πρέπει να βρούμε άλλους δρόμους για να μπορέσουμε να βγάλουμε τη ζωή μας έξω από τα σχέδιά τους, και αυτή τη συζήτηση φιλοδοξούμε να ανοίξουμε σήμερα.».
(Ολόκληρη την τοποθέτηση του κ. Παναγιώτη Κουτσού μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ)

Αμέσως μετά, τον λόγο έλαβε το μέλος της δημοτικής παράταξης: «Εκτός Σχεδίου-Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση», κ. Αγγελική Βάσιλα, η οποία τοποθετήθηκε λέγοντας πως: «Αρχικά, αυτά που αναφέρει ο Παναγιώτης μας φέρνουν μπροστά σε κάποια καίρια ερωτήματα: Τι είδους δήμο και πόλη θέλουμε; Για ποια ζωή αγωνιζόμαστε; Και, το πιο κρίσιμο, πώς μπορούμε να σπάσουμε το περιοριστικό πλαίσιο, στο οποίο ασφυκτιούν οι δήμοι σήμερα;
Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά ποιες είναι οι προτάσεις, που εξετάζουν τη λύση αυτών των προβλημάτων, και αν οι απαντήσεις που δίνονται -είτε από τους τοπικούς διαχειριστές, Δημάρχους, Περιφερειάρχες, είτε από κόμματα, κυβερνήσεις και την Ε.Ε.- μας καλύπτουν πραγματικά ή αν πρέπει να πάρουμε τον δρόμο μιας άλλης κατεύθυνσης. Να διερευνήσουμε όχι μόνο τι συμβαίνει σήμερα, αλλά και πώς μπορούν τα πράγματα να αλλάξουν, και αυτό απαιτεί έναν άλλον δρόμο.
Ζούμε στην εποχή του τεράστιου πλούτου και των απίστευτων τεχνολογικών δυνατοτήτων, και είναι άδικο να ζούμε με την καθημερινή αγωνία της απόλυσης, να σκύβουμε το κεφάλι όταν το παιδί μας μάς ζητάει κάτι, γιατί είμαστε απλήρωτοι και δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε, να φοβόμαστε ότι θα μας πάρει το σπίτι η τράπεζα, που υπάρχει με τα δικά μας τα λεφτά.
Σε αυτή την εποχή, εμείς λέμε καθαρά: Μπορούμε και απαιτούμε να ζήσουμε διαφορετικά. Για κάθε ζήτημα που τέθηκε, απαντάμε με μία διαφορετική προοπτική.
Θέλουμε, σήμερα, όλα τα παιδιά στη γειτονιά μας να έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν σε δημόσιους σταθμούς, χωρίς τροφεία, με κατάλληλες υποδομές και επαρκές προσωπικό. Και αυτό να μη σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να διανύουν 2 ή 3 χιλιόμετρα καθημερινά για να τα πάνε εκεί.
Απαιτούμε σχολεία ασφαλή, σύγχρονα, όχι ερείπια. Είναι αδιανόητο τα παιδιά μας να μορφώνονται σε ακατάλληλα περιβάλλοντα. Ζητάμε άμεση κρατική χρηματοδότηση για τη συντήρηση και ανέγερση νέων σχολικών κτηρίων, που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας. Θέλουμε και μπορούμε τα παιδιά μας να μορφώνονται ουσιαστικά και να ολοκληρώνουν το Λύκειο, χωρίς να καταλήγουν στα κάτεργα της μαθητείας.
Θέλουμε, σήμερα, όλοι οι κάτοικοι της Νέας Ιωνίας -νέοι, άνεργοι, ηλικιωμένοι, φτωχοί, μετανάστες- να έχουν πρόσβαση στο Ι.Κ.Α. της γειτονιάς τους και να βρίσκουν φάρμακα και γιατρούς. Κάθε κάτοικος, κάθε εργαζόμενος, πρέπει να έχει πλήρη, ουσιαστική και δωρεάν υγειονομική περίθαλψη.
Χρειαζόμαστε ένα δημόσιο δίκτυο φροντίδας, που να καλύπτει τις ανάγκες όλων: από κοινωνικούς λειτουργούς και λογοθεραπευτές μέχρι υπηρεσίες κατ’ οίκον φροντίδας για τους ηλικιωμένους. Όλα αυτά πρέπει να γίνονται με επαρκές, μόνιμο και επιστημονικό προσωπικό, που θα εργάζεται με αξιοπρεπείς όρους.
Μπορούμε να ζήσουμε αλληλέγγυα με πρόσφυγες και μετανάστες.
Θέλουμε να ζούμε σε μια καθαρή γειτονιά, με ελεύθερους δημόσιους χώρους, με πράσινο, πάρκα και αθλητικούς χώρους. Και όλα αυτά να μην σημαίνουν φορολογία και ξεπούλημα σε ιδιώτες. Θέλουμε σύγχρονες υποδομές για παιδιά και ελεύθερη πρόσβαση στον πολιτισμό.
Και πιστεύουμε ότι όλα αυτά μπορούν να γίνουν τώρα. Αν βάλουμε αυτές τις προτεραιότητες, δεν περισσεύει κανένας εργαζόμενος στον δήμο, κανένας καθηγητής, κανένας γιατρός. Αντίθετα, χρειάζονται και άλλοι.
Κάποιος μπορεί να πει: «Αυτά τα θέλουμε όλοι, αλλά από πού θα βρείτε τα λεφτά;».
Όπως ανάφερε ο Παναγιώτης, ένα από τα βασικά επιχειρήματα, που μας λένε, αφορά τη χρηματοδότηση των δήμων. Μας λένε: «Λεφτά δεν υπάρχουν». Και από εκεί ξεκινά και ξετυλίγεται όλη η πολιτική τους. Έχουν το αφήγημα αυτό και λένε ότι αυτή είναι η κατάσταση που υπάρχει, δεν αλλάζει. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας πείσουν γι’ αυτό, ώστε να αποδεχτούμε την κατάσταση, και εφόσον γίνει αυτό, να πούμε κι εμείς ότι: «τι να κάνουμε, αυτά ισχύουν», και να μειώσουμε -άρα- τις προσδοκίες μας. Θέλουν να έχουμε χαμηλές προσδοκίες, λίγες απαιτήσεις…
Όμως, εμείς λέμε ότι πρέπει να σκεφτούμε έξω από αυτό το πλαίσιο. Καταρχάς, η δικαιολογία ότι «δεν υπάρχουν λεφτά» είναι κενή περιεχομένου. Ας σκεφτούμε: Πού βρήκαν τα χρήματα για τις αγορές εξοπλισμών; Για τις απευθείας αναθέσεις στους φίλους τους; Για τα δισεκατομμύρια, που μοιράστηκαν στους επιχειρηματικούς ομίλους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, για έργα που εξυπηρετούν το κεφάλαιο; Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα και ξεκάθαρα. Λεφτά υπάρχουν, αλλά προτιμούν να τα δίνουν εκεί που εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους. Κι εδώ είναι και το δικό μας ερώτημα. Αν μπορούν να χρηματοδοτηθούν αυτά, γιατί όχι οι ανάγκες μας;

  • Γιατί, δηλαδή, οι προτάσεις κάποιων άλλων «επιφανών» επιχειρηματιών είναι εφικτές, αλλά αυτά που ιεραρχούμε εμείς ως βασικές ανάγκες των κατοίκων σήμερα είναι κάποιο είδος ουτοπίας;
  • Γιατί μπορεί να φτιαχτεί ένα ψηφιακό μουσείο στην Πάρσης και όχι ένας ελεύθερος χώρος ή ένα θερινό σινεμά ή ένα ανοιχτό θέατρο για τους κατοίκους στο κέντρο της πόλης μας;
  • Γιατί στην πρώην ALTEC αφήνεται ένας μεγάλος χώρος να χαθεί, απ’ ό,τι ακούμε επίκειται η πώλησή του, αλλά ένας παιδικός σταθμός όχι; (είπε και ο Παναγιώτης για την Αλσούποπη πριν, που δεν έχει παιδικό σταθμό)
  • Πώς οι κυβερνήσεις μπορούσαν να εξασφαλίσουν 55 εκατ. ευρώ για το έργο της Μητρόπολης στο ΟΤ445, αλλά δεν έχουν χρήματα για να απαλλοτριωθεί η ΕΡΙΟΤΕΚ εδώ και 15-20 χρόνια;
  • Γιατί οι Δήμοι μπορούν να προσλάβουν όσους εργολάβους θέλουν, να κάνουν απευθείας αναθέσεις, (μια ματιά στις απευθείας αναθέσεις του δήμου μας είναι αποκαλυπτική) Σ.Δ.Ι.Τ. και ό,τι άλλο φανταστούν, αλλά δεν μπορούν να προσλάβουν μόνιμο προσωπικό γιατί δεν έχουν χρήματα, λες και οι εργολάβοι θα έρθουν δωρεάν;

μόνιμο προσωπικό γιατί δεν έχουν χρήματα, λες και οι εργολάβοι θα έρθουν δωρεάν;
Όταν μιλάμε, λοιπόν, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στην πόλη, για παράδειγμα όταν ζητάμε περισσότερους παιδικούς σταθμούς ή ελεύθερους χώρους ή κοινωνικές υπηρεσίες, μιλάμε για την ανάγκη ριζικών αλλαγών στο σύστημα. Δεν πρέπει να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε ένα σύστημα, που βάζει τα κέρδη πάνω από τις ζωές μας και περιορίζει τις επιλογές μας μέσα σε όρια, που ευνοούν τις αγορές και τους ιδιώτες. Θέλουμε έναν δήμο, που να σχεδιάζει για τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων, χωρίς να εξαρτάται από εργολάβους, Σ.Δ.Ι.Τ. και «λύσεις», που δεν βλέπουν την κοινωνική διάσταση των προβλημάτων. Ριζική αλλαγή σημαίνει να διεκδικούμε δημόσιες επενδύσεις, που να απαντούν στις ανάγκες της πλειοψηφίας, χωρίς «ανταποδοτικότητα» και χωρίς να θυσιάζουμε το μέλλον μας στα σχέδια της αγοράς.
Όταν μιλάμε για ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής ενός Δήμου, δεν περιοριζόμαστε στην ενίσχυση μόνο για εκείνους, που βρίσκονται σε κατάσταση «ακραίας φτώχειας», όπως κάνουν πολλά από τα προγράμματα των Δήμων (προγράμματα Ε.Σ.Π.Α.), που λειτουργούν με περιοριστικά κριτήρια και πολλά από αυτά είναι το μέσο για να εμπλακούν και ιδιώτες. Αντιθέτως, διεκδικούμε ενίσχυση για όλους τους κατοίκους που έχουν ανάγκη. Δεν μιλάμε για «εκτάκτους» ή «επικουρικούς» υπαλλήλους, αλλά για προσωπικό καταρτισμένο, με μόνιμη απασχόληση και με μόνιμη και σταθερή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι μέσω Ε.Σ.Π.Α. ή άλλων έκτακτων χρηματοδοτήσεων, που δημιουργούν αβεβαιότητα στη συνέχισή τους, ώστε να διασφαλιστεί η ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών σε όλα τα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής, όπως το: «Βοήθεια στο σπίτι», και τα Κ.Α.Π.Η..
Όταν μιλάμε για τη βελτίωση της κτηριακής κατάστασης των σχολείων απαιτούμε να δοθούν τα εκατομμύρια, που δαπανώνται για ιδιωτικά έργα με κρατική χρηματοδότηση για την απαλλοτρίωση και κατασκευή νέων κτηριακών εγκαταστάσεων, ώστε να καλυφθούν οι σύγχρονες ανάγκες των σχολείων και της κοινωνίας, καθώς γνωρίζουμε ότι οι διαδικασίες και οι επιλογές έργων, που αφορούν στα συμφέροντα και στις ανάγκες των κατοίκων, των μαθητών και των άλλων κοινωνικών ομάδων, καθυστερούν ή δεν είναι καν προτεραιότητα, ενώ για τα επιχειρηματικά συμφέροντα τα έργα προχωρούν με ταχύτητα και χωρίς αντιστάσεις.
Όταν μιλάμε για την υπεράσπιση και τη δημιουργία νέων ελεύθερων δημόσιων χώρων σε μια πόλη όπως η Νέα Ιωνία, που ασφυκτιά από την έλλειψη τέτοιων υποδομών, διεκδικούμε να σταματήσει η παράδοση δημόσιων χώρων σε ιδιώτες. Το βλέπουμε ξεκάθαρα σήμερα με την περίπτωση της ΕΡΙΟΤΕΚ, όπου ο δήμος και όλες οι δημοτικές αρχές, διαχρονικά, δεν έκαναν απολύτως τίποτε για να διεκδικήσουν τον χώρο αυτόν υπέρ των κατοίκων. Την ίδια στιγμή, όμως, βλέπουμε τη σκανδαλώδη παραχώρηση του οικοπέδου ΟΤ445 στον Περισσό στην τοπική Μητρόπολη, μια απόφαση που υποστηρίχθηκε από όλες τις παρατάξεις, που έχουν διοικήσει τον δήμο (Μανούρης-Χριστοδούλου, Θωμαΐδου, Γκότσης). Και εκεί, ξαφνικά, βρέθηκαν τα κρατικά κονδύλια για να χρηματοδοτηθεί το έργο της Εκκλησίας. Αντίθετα, όταν πρόκειται για δημόσια έργα, όπως η αξιοποίηση της ΕΡΙΟΤΕΚ για σχολεία και κοινωνικές ανάγκες, μας λένε ότι «δεν υπάρχουν χρήματα». Αυτή είναι η απόλυτη κοροϊδία, που πρέπει να σταματήσει.
Αυτά τα αιτήματα, ωστόσο, δεν μπορούν να «κοστολογηθούν» με τον τρόπο που συνηθίζουν οι άλλες παρατάξεις, καθώς δεν πρόκειται για «ρεαλιστικά» και «εφικτά» προγράμματα, που περιορίζονται στα στενά όρια του συστήματος, που σήμερα ζούμε. Αντίθετα, απαιτούν μια ολική ανατροπή του κατεστημένου και μια ριζική αναδιαμόρφωση της κοινωνίας, όπου οι ανάγκες της εργασίας και του λαού θα βρίσκονται στο επίκεντρο, και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.
Για να ικανοποιηθούν αυτοί οι στόχοι, χρειάζεται αγώνας, συλλογικότητα και σύγκρουση με τις πολιτικές του κεφαλαίου, τις πολιτικές της Ε.Ε. και τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, που καταπατούν τις λαϊκές ανάγκες προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων. Και πρέπει να πούμε ποιος θα το κάνει. Δεν υποτιμούμε καθόλου τις μικρές κατακτήσεις στο σήμερα. Άλλωστε, όσοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, νεολαίοι. Και τέτοιες κατακτήσεις αγωνιζόμαστε να επιβάλουμε. Έχουμε βαθιά πεποίθηση, όμως, ότι μπορούμε να τα κατακτήσουμε μόνο μέσα από ένα ισχυρό, μαζικό, ανατρεπτικό πολιτικό κίνημα, με θεσμούς λαϊκής οργάνωσης και πάλης. Μπορούμε:
-να βάλουμε φραγμό στην επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά και να προχωρήσουμε στην οικοδόμηση της κοινωνίας που ονειρευόμαστε.
-να επιβάλουμε στην τοπική και κεντρική εξουσία τις απαραίτητες αλλαγές, προτάσσοντας τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
-να αμφισβητήσουμε τη νομιμότητα, που επιβάλλει το υπάρχον καθεστώς, και να υιοθετήσουμε μια νομιμότητα, που να υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια Δημοτική Αρχή, που αμφισβητεί τους ισχύοντες κανόνες και τη νομιμότητα των κατεστημένων πολιτικών δομών, μια αρχή, η οποία, όμως, μπορεί να επιβιώσει μόνο αν στηρίζεται από ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα. Το κίνημα αυτό πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργεί ρωγμές και να προχωρά στην ανατροπή των δομών εξουσίας, καθιστώντας αυτή την αμφισβήτηση ένα όχημα για την κοινωνική αλλαγή.
Στη βάση αυτή, εμείς, ως κίνηση, προχωράμε στην ενίσχυση και στην ανάπτυξη των αγώνων, στη συμμετοχή σε συλλογικότητες και στη δημιουργία θεσμών, που θα διεκδικούν πραγματικές λύσεις για τις κοινωνίες μας, μακριά από τα συμφέροντα των λίγων.
Δεν πιστεύομε σε λογικές, που προωθούν εθιμοτυπικές κινήσεις περιοριστικού χαρακτήρα, σε προκατασκευασμένο πλαίσιο, απλά και μόνο για κοινοβουλευτική ενίσχυση και εξαργύρωση.
Δεν διεκδικούμε έναν άλλον ρόλο-σωτήρα. Δεν πιστεύουμε σε λογικές ανάθεσης.
Προβάλλουμε την ανάγκη οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι, να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Να χτίσουμε έναν κόσμο, όπου οι ανάγκες μας θα μπαίνουν πάνω από τα κέρδη τους. Έναν κόσμο, όπου θα ζούμε με αξιοπρέπεια και ελευθερία . Έναν κόσμο, που θα στηρίζεται στη συλλογικότητα, στην αλληλεγγύη, στον αγώνα.
Είμαστε πολλοί και πολλές και έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τις κυρίαρχες πολιτικές.
Σας καλούμε, λοιπόν, να γίνουμε όλοι μαζί μέρος αυτής της προσπάθειας.».
(Ολόκληρη την τοποθέτηση της κ. Αγγελικής Βάσιλα μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ)

Στη συνέχεια, ερωτήσεις έθεσαν οι κ.κ. Χρήστος Κυργιάκης (την ερώτησή του μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ) και Παναγιώτης Μπατζάκης.
Επίσης, στο πλαίσιο ενός εποικοδομητικού διαλόγου που ακολούθησε υπήρξαν, κατά σειρά, οι ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις του Εκπαιδευτικού, πρώην δημοτικού συμβούλου, κατοίκου της περιοχής κ. Πρόδρομου Αβακουμίδη (την τοποθέτησή του μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ), του Εκπαιδευτικού, Γραμματέα της Δ΄ Ε.Λ.Μ.Ε. Ανατολικής Αττικής κ. Χρήστου Κυργιάκη (την τοποθέτησή του μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ), του Γραμματέα του Σωματείου Εργαζομένων του Δήμου Νέας Ιωνίας κ. Αιμίλιου Βαζούρα (την τοποθέτησή του μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ),

της Πνευμονολόγου στο Κέντρο Υγείας Νέας Ιωνίας κ. Μαρίας Ντάσιου (την τοποθέτησή της μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ),

του κατοίκου της περιοχής κ. Γιάννη Δήμα (την τοποθέτησή του μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ)

και της κατοίκου της περιοχής κ. Σοφίας Δερμετζόγλου (την τοποθέτησή της μπορείτε να την παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ).

Κατόπιν, ο κ. Παναγιώτης Κουτσός αναφέρθηκε εν συντομία στο ζήτημα της ΕΡΙΟΤΕΚ (τα λεγόμενά του μπορείτε να τα παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ) και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την αποφώνηση της κ. Αγγελικής Βάσιλα, η οποία εν κατακλείδι είπε πως: «Καλούμε τον κόσμο να έρθει να συμβάλλει, να βάλει κι αυτός πλάτη για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, να έρθει μαζί μας και μαζί να κάνουμε πράγματα και να μπορούμε να βρισκόμαστε όλο και πιο συχνά, να γινόμαστε όλο και περισσότεροι και να διεκδικούμε όλα αυτά που μας αξίζουν. Αυτά από την πλευρά μας. Θα τα πούμε πιστεύουμε σύντομα και το επόμενο διάστημα. Έχουμε πολλά να συζητήσουμε και ακόμη πιο πολλά να διεκδικήσουμε.» (Όλα όσα ανάφερε η κ. Βάσιλα μπορείτε να τα παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ).