Ο Πολιτισμός αποχαιρετά τον Νότη Μαυρουδή
Τεράστια η απώλεια του σημαντικότατου μουσικοσυνθέτη, κιθαρίστα και ραδιοφωνικού παραγωγού Νότη Μαυρουδή, ο οποίος «έφυγε» απροσδόκητα από τη ζωή, το βράδυ της Τρίτης 3 Ιανουαρίου.
Βαθύτατη συγκίνηση και τεράστια θλίψη προκάλεσε στο Πανελλήνιο ο αδόκητος θάνατος του 77χρονου Νότη Μαυρουδή, που προκλήθηκε μετά την πτώση του από ύψος τριών μέτρων, ενώ προσπαθούσε να επιδιορθώσει κάτι στα κάγκελα του αυλόγυρου του εξοχικού του σπιτιού στην τοποθεσία Κουκουράβα της Μακρινίτσας Πηλίου, όπου βρισκόταν για διακοπές.
Παρά την άμεση κλήση του Ε.Κ.Α.Β. και τη γρήγορη μεταφορά του στο Νοσοκομείο Βόλου, δυστυχώς οι γιατροί διαπίστωσαν πως είχε ήδη αφήσει την τελευταία του πνοή λόγω της σφοδρής πτώσης του με το κεφάλι πάνω σε πέτρα.
Συλλυπητήριες ανακοινώσεις εξέδωσαν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως: «Από εχθές το βράδυ όλη η Ελλάδα θρηνεί για την ξαφνική απώλεια του Νότη Μαυρουδή, κορυφαίου συνθέτη και σολίστ της κλασικής κιθάρας. Ο Νότης Μαυρουδής υπήρξε μία εκ των σημαντικότερων καλλιτεχνικών φυσιογνωμιών στη χώρα μας τα τελευταία 60 χρόνια. Σφράγισε το ελληνικό τραγούδι με τις πάνω από 200 συνθέσεις του, ενώ έγινε γνωστός διεθνώς με τα δεκάδες ρεσιτάλ που έδωσε ανά τον κόσμο. … Ως πολίτης ήταν διαρκώς ανήσυχος για τις πολιτικές εξελίξεις με συχνότατη παρέμβαση στον δημόσιο διάλογο, είτε με τακτική αρθρογραφία του σε διάφορες εφημερίδες, είτε μέσω του διαδικτύου. … Τα τραγούδια του ακριβή παρακαταθήκη για τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.», και το Κ.Κ.Ε., τονίζοντας μεταξύ άλλων πως: «Με θλίψη και συγκίνηση αποχαιρετούμε τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη και κιθαρίστα Νότη Μαυρουδή, που βρήκε τραγικό θάνατο το βράδυ της Τρίτης. Ο Νότης Μαυρουδής ανήκε στους πρωτοπόρους του “Νέου Κύματος”. Με δημιουργικά κριτική στάση απέναντι σε κάθε είδους “τυποποίηση” και στηρίζοντας όλη τη δημιουργία του στην κλασική κιθάρα, χάραξε τον δικό του ξεχωριστό δρόμο στη μουσική. Οι μελωδίες του εκφράζουν τον λυρισμό και τις αναζητήσεις της γενιάς του σε μια εποχή ανατάσεων και ηττών, αλλά με την ελπίδα για έναν πιο φωτεινό κόσμο να μην χάνεται ποτέ. … Ο Νότης Μαυρουδής, παιδί εργατικής οικογένειας, έμεινε τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του στις Φυλακές Αβέρωφ, καθώς η μητέρα του ήταν πολιτική κρατούμενη. … Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.».
Η πολιτική κηδεία του Νότη Μαυρουδή θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 7 Ιανουαρίου, στο κοιμητήριο Χαλανδρίου. Θα ακολουθήσει η αποτέφρωσή του στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ο Νότης Μαυρουδής καταγόταν από οικογένεια Ελλήνων προσφύγων από τον Πόντο.
Γεννημένος στην Αθήνα, στις 16 Ιουλίου 1945, έζησε τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του στις φυλακές Αβέρωφ, όπου κρατούταν η μητέρα του για πολιτικούς λόγους, όντας καταδικασμένη διότι η οικογένειά της κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών του ’44 έκρυβε έναν αντιστασιακό στο σπίτι τους.
Από τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε στους κόλπους της Αριστεράς, υπήρξε υποψήφιος στις Ευρωεκλογές (2009) με τους Οικολόγους Πράσινους και έναν χρόνο μετά αποτέλεσε μέλος της ιδρυτικής ομάδας της Δημοκρατικής Αριστεράς, στην Πανελλαδική Πολιτική Επιτροπή της οποίας εκλέχθηκε ως μέλος.
Εκτός από ξεχωριστός μουσικοσυνθέτης και εξαιρετικός κιθαρίστας εργάστηκε και ως ραδιοφωνικός παραγωγός, έχοντας στο πλούσιο βιογραφικό του μακροχρόνιες συνεργασίες με το «Δεύτερο και Τρίτο Πρόγραμμα» της Ε.Ρ.Α., τον «902 Αριστερά στα FM», το «Κανάλι 15», τον «ΣΚΑΪ 100,3» και τον «Αθήνα 9.84».
Επίσης, ήταν εκδότης και διευθυντής του εξειδικευμένου περιοδικού «TaR» (για κιθάρες) την περίοδο 1982-1986, καθώς και πολυγραφότατος αρθρογράφος, συνεργαζόμενος μεταξύ άλλων με τις εφημερίδες: «Ριζοσπάστης», «Πρώτη», «Ελευθεροτυπία», «Έθνος», «Τα ΝΕΑ», «24 ΩΡΕΣ», και τα περιοδικά: «Αντί», «Σχολιαστής», «Δέντρο», «Γράμματα και Τέχνες» και «ΦΛΥΑρία του Χαλανδρίου».
Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ
Ξεκίνησε τη μαθητεία του στον χώρο της μουσικής σε ηλικία 13 ετών, το 1958, παρακολουθώντας τα πρώτα του μαθήματα στο Εθνικό Ωδείο, έχοντας ως δάσκαλο τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη και σολίστα κλασικής κιθάρας Δημήτρη Φάμπα.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1969, απέκτησε με άριστα το δίπλωμα κλασικής κιθάρας από το Εθνικό Ωδείο και στη συνέχεια, το 1970, παρακολούθησε μαθήματα στην Ακαδημία Μουσικής «Santiago de Compostella» της Ισπανίας.
Κατόπιν, έζησε μερικά χρόνια στην Ιταλία, όπου ανέλαβε την έδρα κλασικής κιθάρας στη Civica Scuola di Musica (Milano), διδάσκοντας έως το 1975, χρονιά κατά την οποία επέστρεψε στην Αθήνα και στο Εθνικό Ωδείο, όπου τη φορά αυτή ξεκίνησε να διδάσκει κλασική κιθάρα, βγάζοντας σπουδαίους μουσικούς.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ηχογράφησε περισσότερους από 25 προσωπικούς δίσκους με έργα για κλασική κιθάρα και συνολικά περισσότερους από 60 δίσκους ως συνεργαζόμενος με σπουδαίους ποιητές και καταξιωμένους ερμηνευτές.
Ακόμη, έγραψε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, ενώ σημαντική θεωρείται και η συνεργασία του με την Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου.
Μάλιστα, ο τελευταίος δίσκος του κυκλοφόρησε περίπου πριν από έναν μήνα, με τίτλο: «Οχτώ κρυφές μπαλάντες», σε στίχους Μάγδας Κατσάκου και ερμηνευτές τους: Γιάννη Κότσιρα και Αναστασία Μουτσάτσου, με συμμετοχή έκπληξη από τη Μαρίζα Κωχ.
Επίσης, ανάμεσα στα πάρα πολλά βραβεία που έλαβε, ξεχωρίζουν: το Α΄ Βραβείο στο Φεστιβάλ τραγουδιού της Θεσσαλονίκης (1965) και το Α΄ Βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό κιθάρας στο Μιλάνο (1969).
Ο ΚΙΘΑΡΩΔΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ο Νότης Μαυρουδής έγραψε 6 βιβλία για τη μουσική και τον πολιτισμό.
Το πρώτο βιβλίο του, με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Ηχολογήματα», κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδόσεις Νεφέλη.
Ακολούθησαν δύο βιβλία, που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη: «Περί ελληνικού τραγουδιού το ανάγνωσμα – Με δανεικά ιδανικά» (Βιβλίο και CD) το 2013, και «BOOK FACE – Σχολιάζοντας τα πέριξ» το 2016.
Επίσης, από τις εκδόσεις Άπαρσις εκδόθηκαν τρία βιβλία του, τα: «Μετά πάσης ειλικρίνειας (Ποικίλες σκέψεις στο πληκτρολόγιο)» το 2019, «Ξαφνικοί Επισκέπτες» (Βιβλίο και CD) το 2020 και τελευταίο το «Επίκαιρα και διαχρονικά» το 2022.
Αδιαμφισβήτητα είναι ασύγκριτα τεράστια η απώλεια του Νότη Μαυρουδή, πρώτα από όλα για τους οικείους του, όμως, είναι εξίσου βέβαιο πως θα μείνει ζωντανός στις μνήμες όλων μας για το σπουδαίο έργο του, αφήνοντας πίσω του μια πάρα πολύ πλούσια μουσική και συγγραφική παρακαταθήκη.
Απόστολος Σαλονικίδης και Παναγιώτα Σούγια