Μήνυμα της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας
Η Κεντρική Επιτροπή του Κ.Κ.Ε. με ανακοίνωσή της τιμά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αναγνωρίζει τους αγώνες του γυναικείου Κινήματος, απευθύνει προς όλες τις γυναίκες ένα κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης και σχολιάζει την επικαιρότητα από τη σκοπιά των σύγχρονων απαιτήσεων και αναγκών των γυναικών.
Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση-μήνυμα της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας:
«Η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης στις εργατοϋπάλληλους, στις άνεργες, στις μισθωτές επιστήμονες και καλλιτέχνες, στις επαγγελματίες, στις αγρότισσες, στις συνταξιούχους, στις νέες μητέρες, στις μαθήτριες και φοιτήτριες, στις μετανάστριες και τις πρόσφυγες.
Ιδιαίτερα εκφράζει τη θλίψη και τη συμπαράσταση στις μανάδες, στις αδελφές, τις συντρόφους, σε όλες και όλους αυτούς που θρηνούν για τα αδικοχαμένα παιδιά στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Η Κ.Ε. εκφράζει την εναντίωση και την οργή της απέναντι στο οικονομικό-κοινωνικό-πολιτικό σύστημα, όπου με το μέτρο του «κόστους» τόσο η ιδιωτική, όσο και η κρατική καπιταλιστική ιδιοκτησία, στερεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς από τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια, από τις αναγκαίες επενδύσεις σε σύγχρονα μέσα, θυσιάζοντας ζωές. Αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα της ταξικότητας της «ψηφιακής οικονομίας», που έχει ως κίνητρο το γρήγορο, μέγιστο επιχειρηματικό-καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις κοινωνικές ανάγκες.
Μπροστά στις επικείμενες εκλογές, το Κ.Κ.Ε. καλεί κάθε γυναίκα να κάνει μια κρίσιμη και αποφασιστική για το μέλλον της επιλογή, ακολουθώντας έναν διαφορετικό δρόμο: Τον δρόμο της ελπίδας, της πάλης για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στην εργασία, στην κοινωνική στήριξη της μητρότητας, της οικογένειας, στον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, με βάση τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα του 21ου αιώνα.
Αυτόν τον δρόμο μπορεί να εγγυηθεί μόνο ένα ισχυρό Κ.Κ.Ε. παντού, στους καθημερινούς αγώνες και στην κάλπη, γιατί έχει θέσεις, πρόγραμμα εξουσίας-διακυβέρνησης με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, σε σύγκρουση με το διαφθορείο της Ε.Ε., το πολεμικό Ν.Α.Τ.Ο. και κάθε πολιτική μορφή της καπιταλιστικής εξουσίας, που αναπαράγουν τις διακρίσεις και την πολύμορφη βία σε βάρος της γυναίκας.
Η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών κάθε γυναίκας για μόνιμη και σταθερή εργασία, στο αντικείμενο σπουδών και με δυνατότητα δωρεάν επανεκπαίδευσης, η δυνατότητα που δίνουν τα σύγχρονα μέσα για γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου, με παράλληλη αύξηση μισθού, με μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού και της μητρότητας, προϋποθέτουν σύγκρουση με την καπιταλιστική οικονομία, είτε βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης, είτε ύφεσης, καθώς και με όλο το πολιτικό εποικοδόμημά της, την αστική εξουσία. Σήμερα, είναι αναγκαίο ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν δίκτυο πρόληψης, περίθαλψης, αποκατάστασης της υγείας, κοινωνικών υπηρεσιών και δομών προσχολικής φροντίδας και αγωγής, ειδικής αγωγής, δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και ΑμΕΑ, συμβουλευτικής γονέων, φροντίδας ηλικιωμένων και ψυχικά πασχόντων, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Όλα αυτά προϋποθέτουν σύγκρουση με το αντιδραστικό επιχείρημα ότι δεν έχει «αντοχές» η καπιταλιστική οικονομία, η οποία, όμως, αντέχει τις παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο.
Η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. καλεί κάθε γυναίκα να κάνει κριτήριο της σκέψης, της δράσης και της ψήφου τη στάση και πολιτική των κομμάτων, που διαγωνίζονται ποιο θα αναλάβει την αστική διακυβέρνηση ή θα παίξει συμπληρωματικό ρόλο σε αυτή, στα κρίσιμα και καθοριστικά ζητήματα για τη ζωή της.
Οι «επενδυτικές» ευκαιρίες, στις οποίες δεσμεύονται η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ., αλλά και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., το ΠΑ.ΣΟ.Κ./ΚΙΝ.ΑΛ., προϋποθέτουν την ακόμα πιο άγρια εκμετάλλευση του γυναικείου εργατικού, επιστημονικού και καλλιτεχνικού δυναμικού, με τα ακανόνιστα ωράρια, τις ολιγόμηνες συμβάσεις, τη γενίκευση της τηλεργασίας, που κάνει δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η ένταση της εκμετάλλευσης είναι προαπαιτούμενα για τις επενδύσεις, την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών κολοσσών, αξιοποιώντας τις διακρίσεις σε βάρος της γυναίκας. Γι’ αυτό τα προγράμματα των κομμάτων, που διεκδικούν τον αποκλειστικό ρόλο ή τη συμμετοχή σε μια αστική κυβέρνηση, έχουν ως «κοινό παρονομαστή» τους εκβιασμούς στις γυναίκες να θυσιάσουν τα δικαιώματά τους στο όνομα των «ίσων ευκαιριών» για άνδρες και γυναίκες, και της «συμφιλίωσης επαγγελματικής και προσωπικής, οικογενειακής ζωής», φέρνοντας σε αντιπαράθεση το δικαίωμα στην εργασία με μέτρα κοινωνικής προστασίας της μητρότητας. Ακόμα, φέρνουν σε αντιπαράθεση τη μητρότητα με την πατρότητα, καλλιεργώντας τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Τόσο η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ., όπως και η προηγούμενη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., απέρριψαν την τροπολογία του Κ.Κ.Ε., που προέβλεπε την κατάργηση της απαράδεκτης διάταξης, η οποία θέτει ως προϋπόθεση της άδειας και του επιδόματος μητρότητας τη συμπλήρωση 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια, αποκλείοντας χιλιάδες εργαζόμενες μητέρες από στοιχειώδη μέτρα προστασίας.
Το πρόγραμμα της Ν.Δ., του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., του ΠΑ.ΣΟ.Κ./ΚΙΝ.ΑΛ. για την ενδυνάμωση της «επιχειρηματικότητας», ιδιαίτερα των γυναικών, δεν δίνει απάντηση στην ανασφάλεια που βιώνει η αυτοαπασχολούμενη επιστήμονας, επαγγελματίας, η αγρότισσα και κτηνοτρόφος. Οι προτάσεις τους στοχεύουν να ενισχυθεί το «άρωμα γυναίκας» στα Δ.Σ. των μετοχικών-καπιταλιστικών επιχειρήσεων, ενώ μεγεθύνουν τα οικονομικά αδιέξοδα, την ανασφάλεια για την επαγγελματική προοπτική των ελευθεροεπαγγελματιών γυναικών κι εκτοξεύουν το κόστος παραγωγής για την αγροτική οικογένεια. Στις θέσεις τους δεν χωράει το επίδομα άδειας μητρότητας 2 μήνες πριν και 6 μήνες μετά τον τοκετό, ανεξαρτήτως ασφαλιστικής ενημερότητας, στο ύψος του κατώτατου μισθού με ευθύνη του κράτους, με ταυτόχρονη απαλλαγή από ασφαλιστικές εισφορές, όπως κατέθεσε με τροπολογία το Κ.Κ.Ε. και απορρίφθηκε.
Τόσο οι διακηρύξεις της Ν.Δ. για το «επιτελικό κράτος», όσο και αυτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., του ΠΑ.ΣΟ.Κ./ΚΙΝ.ΑΛ. για το «κράτος δικαίου» δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ουσιαστική προστασία της οικογένειας, του παιδιού. Το καπιταλιστικό κράτος πάντα υπηρετεί ως υπέρτατο νόμο το επιχειρηματικό κέρδος, που είναι ασυμβίβαστο με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Γι’ αυτό το παιδί -ιδιαίτερα το απροστάτευτο, το κακοποιημένο, το ανάπηρο, το παιδί ΑμΕΑ- και οι ανάγκες του συνθλίβονται από τις τεράστιες ελλείψεις ή και ανύπαρκτες κρατικές δομές οργανωμένης φροντίδας και προστασίας. Συνθλίβονται από την ανάθεση αυτού του ευαίσθητου τομέα σε ιδιώτες και Μ.Κ.Ο., με διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων. Κάθε κυβέρνηση, στις συνθήκες του καπιταλισμού, παίρνει τη σκυτάλη από την προηγούμενη, προχωρώντας παραπέρα την εμπορευματοποίηση της Υγείας, την ιδιωτικοποίηση και το κλείσιμο δομών του δημόσιου συστήματος, την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των νοσοκομείων, την πολύπλευρη στήριξη των μεγαθηρίων της Ιδιωτικής Υγείας, όπως φάνηκε και αυτά τα τρία χρόνια πανδημίας. Όλες οι κυβερνήσεις ευθύνονται για τις ελάχιστες δομές προστασίας κακοποιημένων γυναικών και παιδιών, που λειτουργούν με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση κι εργαζόμενους με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης.
Η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. καλεί κάθε εργαζόμενη, άνεργη, συνταξιούχο, μαθήτρια, φοιτήτρια να μετατρέψει την αγανάκτηση σε μαχητική ριζοσπαστική διεκδίκηση, που μπροστά στις εκλογές σημαίνει ενίσχυση του Κ.Κ.Ε.. Έτσι μπορεί να αναχαιτιστεί η προσπάθεια αξιοποίησης των εκλογών ως βαλβίδα αποσυμπίεσης της λαϊκής οργής, για να εξασφαλιστεί η «σταθερότητα» του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος των μηχανισμών και του πολιτικού προσωπικού του.
Συμφέρον από μια σταθερή δυνατή αστική κυβέρνηση έχουν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, που ετοιμάζονται να ροκανίσουν τα νέα πακέτα επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών του Ταμείου Ανάκαμψης. Όμως, για την εργατική, λαϊκή πλειοψηφία, μία τέτοια κυβέρνηση σημαίνει νέα μέτρα σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων, των συντάξεων, του εργασιακού εισοδήματος, ιδιαίτερα των γυναικών, των νέων. Σταθερή–δυνατή αστική κυβέρνηση, επίσης, έχουν ανάγκη η Ε.Ε., το Ν.Α.Τ.Ο. για να συνεχίζουν την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας στα επιθετικά ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους. Έναν χρόνο μετά την τυπική έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, όπου συγκρούονται Η.Π.Α., Ν.Α.Τ.Ο., Ε.Ε. με τη Ρωσία και τους συμμάχους της, επιβεβαιώνεται ότι καμία ασφάλεια δεν μπορούν να νιώθουν οι γυναίκες, ο λαός μας μέσα στη «φυλακή» των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Για την προστασία των συμφερόντων των ανταγωνιζόμενων επιχειρηματικών ομίλων κάθε καπιταλιστικού κράτους και ένωσης, δε διστάζουν να ματώσουν τους λαούς για την κυριαρχία σε νέες αγορές, σε πηγές και δρόμους μεταφοράς ενέργειας. Γι’ αυτό θέλουν το εργατικό, λαϊκό κίνημα αδύναμο να παραπαίει.
Σταθερή αστική κυβέρνηση σημαίνει αστάθεια και ανασφάλεια για τις γυναίκες της εργατικής, λαϊκής πλειοψηφίας, όπως επιβεβαιώνεται από τα αντιλαϊκά «έργα κι ημέρες» κάθε τέτοιας κυβέρνησης μέχρι σήμερα, με τις υπογραφές και γυναικών υπουργών, βουλευτών.
Από τη θέληση και την ένταξη της γυναίκας στη συλλογική δράση, όπως και από την ψήφο της στις εκλογές, εξαρτάται πόσο δυνατή θα βγει η εργατική, λαϊκή, κοινωνική αντιπολίτευση για να μπορεί να αναμετρηθεί με την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση. Όσο πιο δυνατό Κ.Κ.Ε. τόσο πιο αδύνατο το διεφθαρμένο αστικό πολιτικό σύστημα, τόσο πιο δυνατό το εργατικό, λαϊκό κίνημα για να βάλει εμπόδια, για να αποσπά κατακτήσεις. Αυτό φοβούνται οι εκμεταλλευτές και τα κόμματά τους.
Η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. καλεί κάθε γυναίκα της εργατικής, λαϊκής πλειοψηφίας να ενισχύσει το Κ.Κ.Ε., που δίνει περιεχόμενο, ζωντάνια, προοπτική στο σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της ανατροπής». Με ένα δυνατό Κ.Κ.Ε. στις εκλογές και στις καθημερινές ταξικές μάχες, η συμμετοχή των γυναικών παντού -στα εργατικά σωματεία, στις ενώσεις επαγγελματιών, στους αγροτικούς συλλόγους και στους γυναικείους συλλόγους της Ο.Γ.Ε., αλλά και στο κοινοβούλιο- μπορεί να είναι πιο ουσιαστική και όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική στη διεκδίκηση των εργατικών, λαϊκών αιτημάτων. Στον κοινό εργατικό, λαϊκό αγώνα μπορεί να αναπτυχθεί το προσωπικό θάρρος, η αντοχή, η στήριξη απέναντι σε περιστατικά βίας κατά των γυναικών. Στο έδαφος της συλλογικότητας, της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης, των κοινών ταξικών συμφερόντων, στον κοινό αγώνα ανδρών και γυναικών χτίζεται η «ασπίδα προστασίας» για κάθε γυναίκα, κάθε νέα και νέο. Συνειδητοποιείται η δύναμη που έχουν στα χέρια τους απέναντι στην εξουσία του κεφαλαίου, για να ξεριζωθεί η γενεσιουργός μορφή βίας, δηλαδή η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση.
Η ιστορική επέτειος της 8ης Μάρτη, που είναι αφιερωμένη στους σκληρούς αγώνες των εργατριών και εργατών για ίσα μεροκάματα ανδρών και γυναικών, για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για λιγότερες ώρες εργασίας, θυμίζει: Το πραγματικά προοδευτικό στην Ιστορία των κοινωνιών, της ταξικής πάλης, είναι να μην υποτάσσεσαι σε αρνητικούς συσχετισμούς, αλλά να παλεύεις για να τους αλλάξεις. Με δυνατό Κ.Κ.Ε. παντού, η γυναίκα μπορεί να πρωταγωνιστήσει στον δρόμο του αγώνα για την ισοτιμία και τη χειραφέτησή της, για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.».
ΑΘΗΝA 08/03/2023 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Κ.Ε. ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.